El Real de la Jara

Beste lieve vrienden en familie,

Gisteravond in het dorp nog even uit eten geweest. Maar de kilometers zaten in onze benen. Net na negen uur lagen we in bed. We waren niet de enigen. Ik heb nog wat muziek  geluisterd. Maar de ogen vielen dicht.

´s Nachts even wakker geweest en toen lag mijn buurman te snurken. ik ging naar het toilet en vond dat ik mijn evenwicht wel even mocht verliezen en dreunde tegen zijn bed. Die pestherrie was meteen over.

Vanmorgen om kwart over 8 werd ik pas wakker.  Bijna iedereen ging weg of was al weg. Mijn loopmaatje Henriette was al wat aan het rommelen maar had ook geen haast. Wij gingen bijna als de laatsten de herberg uit. Ik heb geen stempel van de herberg en hun geen geld van mij. Als er iemand was geweest om geld aan te nemen, had ik nog wel betaald. Immers de slaapplek die ik in tweede instantie heb bemachtigd was prima. Ple-rollen waren er ineens dus geen beletsel meer voor een afdracht van 5 Euro. Maar ja aan wie? Dan maar niet. Dus netto gisteren een tientje uitgegeven. Al zou je het willen er is hier ook niks te koop. Vorige camino kwam je al lopend nog wel eens een dorp tegen met een plek waar ze koffie hadden. Indien geen koffie werd de tactiek van de verschroeide aarde toegepast. Hier is niks tussen plek van vertrek en plek van aankomst. Je moet dus vooral voldoende water bij je hebben. Je eigen slaaplek afbranden dat doe je natuurlijk niet ook als ze geen koffie hebben.

We zijn vanmorgen eerst ergens in een kroegje gaan ontbijten, waar mijn loopmaatje meende een bak thee te moeten omgooien. Daarna ff shoppen en meteen een yoghurtje wegwerken. Pas ruim na half tien gingen we op weg.

Vandaag liepen we een kilometer of 16 door een natuurgebied. Een soort sprookje zo enorm mooi.
Best wel veel klimmen en dalen en dat ging een keer een beetje mis. Weer door mijn rechter enkel. Kennelijk niet zo stabiel. Maar het gaat nog steeds best. Een beetje dikker maar nog steeds wel te doen. Onderweg zagen we alleen een enkele boer, een paar andere lopers en veel zwarte varkens en koeien. De vleeskoeien met een keurig merkje in hun oren staan gezellig met de kalfjes in de bush. Ze kijken ons eens aan en gaan verder met wat ze al deden. Niet veel dus. We zijn weer een aantal keren een beetje verkeerd gelopen. Het gesodemieter begon al vanmorgen. We liepen naar het zuiden en we moesten naar het noorden maar daar kwamen we gelukkig tijdig achter. Het weer was weer prima, veel zon en best warm.

Toen we aankwamen in El Real de la Jara bleek de auberge voor de pelgrims aan het begin van het dorp te zijn. Maar voor elke kamer moest je een sleutel gaan halen op het gemeentehuis een paar kilometer verderop de heuvel af en dan weer terug diezelfde berg weer op. Henriette en ik dachten:´nou dat toch niet´. Dus we zitten nu in een veel te sjieke hostal (op een industrieterrein)van 20 @ pp maar we hebben een soort suite salon met zitkamer slaapkamer (met twee een-persoonsbedden) badkamer eigen wasmachine en aparte droogmachine en internetcomputer. Meer keus was er ook niet. Dit was alles wat er was. daar hebben we niet te lang over nagedacht. Hebben is hebben. Onder de douche geweest en ondertussen heerlijk gegeten. De Denen van gisteren zitten hier ook en we hebben ons met hun weer kostelijk vermaakt. Ook de Noren zitten hier en die vinden het maar matig. Voor ons echt onbegrijpelijk dat ze deze mening hebben.

Ons wasje is ondertussen in de machine gedouwd en Henriette regelt nu dat het weer droog uit dat andere apparaat komt. En ik zit dit berichtje te maken en leg haar straks uit hoe ze kan mailen.

Morgen gaan we naar Monasterio, ruim 20 km als we niet verdwalen of verkeerd lopen.

Foto's uploaden kan hier niet. Een mens kan niet alles hebben.

xxxxxxrob