Padornelo

Lieve, beste readers,

Om 19 uur hadden we afgesproken bij de kerk boven in het oude deel van de stad Pueblo de Sanabria. Vroeger was het en natuurlijke vesting, ruim 100 meter boven de rivier. Een echt toeristenstadje met de gebruikelijke souvenirs troep.

In een aardig tentje hebben we gegeten en een heerlijke Toro Crianza gedronken en afscheid genomen van Brigid. Ze moet weer naar huis en naar haar werk. Bovendien heeft ze veel last van een van haar voeten. Pas na anderhalf uur warmdraaien doet hij het goed. Ja dat is wat lastig. Email adressen uitgewisseld, hugs, ach jullie weten het wel.

Om 10 uur lagen we in bed. Redelijk geslapen. Voor 7 uur op omdat een van onze kamergenoten herrie maakte. Om 8 uur stond Brian bij een brugetje verderop op ons te wachten.

Toen ruim 20 km door de regen gelopen. Continu regen, soms hard, soms zacht. Een enorme berg op, zo´n 500 meter stijgen over de weg. De eigenlijke route is nu niet te doen vanwege de wateroverlast. Zweten, nat, koud, moe, wind, afzien op een vreselijke manier. Na 10 km in Requejo een bakkie koffie en een banaan gedaan, een droog T shirt aangetrokken en mijn jas en handschoenen bij de kachel gedroogd. En toen weer verder. Op een gegeven moment ben ik even achter Bob gaan lopen. hij hield me uit de wind. Hij loopt normaal veel harder dan ik maar hij bleef bij me. Later zei hij dat we samen lopen en dat hij daarom bij me bleef. Brian liep een stuk voor ons.

Om 12 uur 30 kwamen we aan bij van te voren gereserveerde kamers in hotel wegrestaurant Padornelo. Zelden is een douche zo lekker geweest. Onze natte troep hangt te drogen maar of het ooit droog wordt.

Ik krijg nog steeds leuke SMS berichten van Jens en Henriette. Met Jens zijn gezondheid lijkt het goed te gaan. Henriette heeft vel last van en ontsteking in haar voet. Natuurlijk mist ze haar boys en wij haar. Ook Diego Cruz laat van zich horen. Ook Phil de Engelsman van de vorige Camino stuurt frequent berichtjes.

Natuurlijk hebben we al een biertje gedaan. Voor de rest en beetje rusten en tv kijken. Beetje saai. En dan hoor ik dat de rest van de familie in Kijkduin op het strand zit. Maar de voorspellingen hier zijn ook goed. Brian en ik hebben een schema gemaakt tot Santiago. 230 km in 12 dagen. Dat lijkt redelijk. Zij gaan dan verder. Ik niet want mijn rechterbeen doet te veel pijn.

xxxrob