Fuente de Cantos

6 april 2011 - Fuente de Cantos, Spanje

Lieve, beste vrienden en familie,

Gisteravond in Monasterio naar een mooie hele oude kerk geweest. Ooievaarsnesten erboven met druk ooievaarsverkeer en dus veel flatsen. Geen orgel maar wel electrische kaarsjes. Nadeel hiervan is dat ze electrisch zijn en niet echt. Een voordeel is dat voor elke euro er 10 tegelijk gaan branden. Ik heb voor jullie allemaal een kaarsje gebrand en voor een paar mensen in het bijzonder.

Vanmorgen half 7 op, 7 uur ontbijtje pikken en half 8 op weg. Een groepje mensen loopt min of meer met en zonder elkaar. Soms loop je samen op, dan weer een tijdje niks etc. Vandaag waren dat 2 Fransen, een hele dikke Spanjaard, de 2 Australiers waarvan 1 een Engelsman blijkt te zijn (resp. Brian en Robert), Henriette en ik.

DSC01151DSC01156DSC01157DSC01159DSC01168DSC01170DSC01155

Mooie tocht vandaag. Heerlijk loopweer 20 tot 25 graden, windje en niet te veel zon. Voor mijn gevoel hebben we (allemaal) een alternatieve en dus langere route genomen. Dus geen 21 km maar meer. Die lopers zijn net schapen. Niet denken maar volgen.

Het glooiend landschap bestaat uit veel gras, bloemen, bomen, stenen muurtjes, bruine koeien en zwarte varkens. Vandaag voelde ik me een varkenshoeder. Normaal gaan ze voor me op de loop maar die van vandaag kwamen massaal op me af. Waarschijnlijk roken ze de ham in mijn rugzak.

Een km of 6 voor Fuente de Cantos moesten we een snelstromend riviertje over. Brian de Engelsman uit Nottingham liep vlak voor me en sprong wel heel voortvarend van rots naar rots. Maar sommige rotsen waren glad. Hij stijl voorover het water in op de rotsen. Duim beschadigd, knie dik, telefoon kapot maar hij loopt nog wel.

We zitten nu in een schitterend klooster. Een mooie kamer met 4 bedden. (Brian, Robert, Henriette en ik). Superdouches en internetcomputer en een hele mooie jonge dame die de was doet en droogt voor 1 euro. Hier slapen en ontbijten is 12 euro. Een koopje voor wat je er voor krijgt (lakens, sloop, dekens, dus mijn slaapzak blijft opgeborgen). Ik heb net een bakje groene thee gehad. Bier wordt niet geschonken. Ach ja....

Morgen willen we naar Zafra. Dat schijnt een mooie stad te zijn. Maar ja het is wel 26 km, dus vroeg op.

Lopen gaat best redelijk. Mijn rechterenkel blijft dik. Ik loop met zo´n elastieken ding er omheen. Ik denk dat ik anders loop en belast dan normaal en dat daardoor mijn linkeronderbeen wat sputtert. Maar het gaat nog steeds.

Het sfeertje op deze Camino is niet te vergelijken met die van vorig jaar. Het is hier minder druk, ook ieder meer op zich, weinig jonge mensen, geen kroegjes onderweg waar je nog eens mensen treft. Dat is een beetje jammer. De natuur is enorm mooi en het weer tot nu toe schitterend zo rond de 25 graden. Alleen 1 regendagje maar dan wel op de 30 km dag. Ik loop in een shirtje en dunne loopbroek. Zonnebrand smeren en iets op je hoofd lijkt verstandig.

Dan nog een rariteit. Soms denk je een vleeskoe met een enorme kont vanachter te zien. Dan kom je dichterbij en dan blijkt het een Spaanse te zijn. Hele bijzondere exemplaren zijn aan mij voorbij gekomen.

Dit was het weer xxxrob

Foto’s

3 Reacties

  1. Bas:
    6 april 2011
    Mooi kerel. Denk aan je rug, blijven lopen met die band betekent ook andere houding en kan rug problemen opleveren....en die is ook echt al 60 jaar jong...:}
    aan je berichten te lezen dat je in je nopjes bent!in ieder geval nieuwe aussie adressen.
  2. Gemma:
    6 april 2011
    Klinkt goed en heerlijk Rob, maar idd, kijk uit dat je vanwege die enkel de 'rest' niet verkeerd gaat belasten met de afstanden die je nu loopt. Luister naar je lijf.......! Leuk he, die bemoeienissen, ha, ha! Zou wel een dagje mee willen lopen, beetje bijpraten, helaas..........maar in gedachten wel af en toe bij je hoor :-)). Plezier........xxx
  3. Inge:
    6 april 2011
    Ha Rob, bedankt voor je berichtje vanochtend! Het heeft geholpen (kaarsje) want alles is goed verlopen. Het bleek ook wel erg nodig te zijn want haar neusamandel was enorm ontstoken en er zat erg veel vocht achter haar oortjes. En boos dat ze was toen ze wakker werd, boos! Knijpen, slaan, overstrekken...Maar moeders heeft het overleefd en uiteindelijk na de eerste woede lekker bij mij gelegen en geslapen! Nu weer thuis.
    Dat klooster klinkt prachtig...de 'koeien' wat minder ;-)! Succes morgen met de lange tocht!
    Liefs ons