Castilblanco de los Arroyos‏

Lieve, beste vrienden en familie,
Vandaag om kwart voor 8 aan het ontbijt. De Noren zaten al aan een tafeltje maar ik voelde dat ik niet ging aanschuiven. Ik bleef aan de bar eten. Gisteren tijdens het avondeten nog veel met hun gepraat. Aardige lui maar hij is toch een beetje vreemd. Hij is een oud militair en als we over de oorlog in Libie praten dan komt er een fanatische blik in zijn ogen. Toen ik hoorde dat zijn vrouw zijn kleren moest wassen na de zeer inspannende tocht ging er bij mij een luikje dicht. Dus ff niet aanschuiven.

Toen kwam er een Hollandse vrouw binnen om te eten. Henriette iets ouder dan ik had blaadjes uit haar Duitse boekje gescheurd voor de route van die dag. Ze had haar leesbril continu op de borst. Ik moet mijn bril altijd ergens opduiken dus een leesbuddy is fijn. We hebben gezellig samen gelopen. Zij doet het leeswerk en ik loop voorop. Door ons geouwehoer wel een kilometertje te veel gelopen.  Vandaag 20 km in de bloedhitte. 12 km door schitterend natuurgebied. Vaak moeilijke stroomgeulen en 350 meter omhoog. We moesten nog op de vlucht voor een sproeivliegtuig. Wat kwam daar een zooi uit. De laatste 6 km was op asfalt. Bah. We waren beiden kapot. Nu zitten we in een aganebbis herberg met 38 bedden en 2 hokjes met wc/douche. Koud water maar wel een dakterras. Tot nu toe geen cent betaald en dat wil ik zo houden. Ik heb mijn wasje aan een wastafel zonder dop met koud water moeten doen. Alles werd wel nat maar schoon?
Overwegend oudere mensen, ik voel me een jonkie. Maar daar komen 2 leuke jonge stellen binnen. Wasje is droog op mijn sokken na. Morgen ruim 30 km, aaaaaaaaah. Henriette en ik gaan eerst een pilsje doen en daarna op zoek naar een boodschapje. Henriette overweegt morgen met de bus te gaan. Ik niet.
Dit was het weer.
Xxxrob