Outeiro

Lieve, beste allemaal,

Gisteravond in de bar gegeten van de eigenaar van het appartement 2 deuren verder. OK maar geen topper. Ik heb weer eens te snel gegeten en heb pijn in mijn buik. Wel goed geslapen. Vanmorgen om 7 uur ontbijt in de bar en voor half 8 waren we weer en route. Na anderhalf uur het eerste bakkie koffie met een croissant in Bendeira. Prima tent waar ik ook een brood heb gekocht. Daarna gelopen tot San Martin de Dormelas. Daar zaten we ineens aan tafel met Andrea, een Italiaan die al 4 jaar in Spanje woont. Ouderwetse koffie met een perculator. Het Italiaanse stel zat er ook. Weer een shaggie gebietst en toen weer door naar Ponte Ulla. Daar hebben we geluncht met het Ierse stel. En daarna weer door naar Outeiro waar we nu in een grote alberge zitten.

Vandaag heb ik lekker gelopen, zo´n 24 km. Mooi weer, heet zelfs. alleen de laatste 4 km was weer een berg omhoog. Ondertussen heb ik contact gehad met Diego Cruz. Hij belt me vanavond om 6 uur om af te spreken wanneer we elkaar zien. Auxi heeft me geSMSt in welk ziekenhuis in Madrid ze komt te liggen.

Ik heb allerlei reacties op Reislogger gezien, waarvoor veel dank. Uiteraard ook hartelijk dank voor alle andere berichtjes. Nog 17 km te gaan. Morgen kom ik aan. Tijdens de tocht zijn er diverse momenten geweest dat ik het totaal niet meer zag zitten. Vooral bij zware trips (nat en omhoog) en pijn door blessures. Zoals toen ik pijn in mijn rug had en krom liep van de pijn. De eerste dagen van mijn scheenbeen ontsteking waren ook geen pretje. Ook de pijn in mijn rechter dijbeenspier is wel eens zo hevig geweest dat ik er wanhopig van werd. Alsof ze met een kartelmes in die spier zaten te wroeten. Maar de hulp van de ostheopaat Oscar Lobo en de Chyropracter Cacho Alvarez brachten uitkomst en gaven hoop. Ook de communicatie met Ronald Derksen, de fysiotherapeut in Holland hielp om op de been te blijven net als al jullie berichtjes. Al die stemmetjes in mijn hoofd die zeiden dat ik best mocht stoppen werden steeds overruled  door 1 grote stem ¨ik stop alleen als het echt niet meer gaat¨. Maar slechte momenten waren er dus zat. Maar ja als je weer bent aangekomen in een hostal of alberge dan is het leed meestal weer snel geleden en wordt mijn blog verhaaltje vanzelf weer een positief relaas.

Ik vind wel dat mijn rechterbeen even rust moet hebben. Dan wordt mijn enkel misschien ook wel dunner.

Uiteraard denk ik wel eens na over onze groep en hoe het zo´n beetje tussen ons gaat. Ik denk wel dat mijn bijdrage in de groep is dat ik bijna altijd vrolijk ben, veel lach en lol maak. Ik geef nooit op dus als we iets nodig hebben dan vind ik het bijna altijd. Een gesloten deur betekent niets voor mij. Overigens lopen we vaak apart maar dat heb ik al eens gezegd. Ik loop dan vaak te dromen en ben heel vaak door mijn loopmaten (vooral Bob) de goede kant uitgestuurd. Bob doet sudoko´s en ik ritsel vaak voor hem krantenpagina´s met een nieuwe sudoko, ook als het een nieuwe krant betreft. Brian helpt mij vaak met mijn rugzak omdoen sinds hij heeft gezien hoeveel pijn ik in mijn rug had. Die pijn is grotendeels weg maar nog steeds blijft hij me helpen. Zeer attent. Brian en Bob zijn van de route en de planning. Sinds mijn been het weer redelijk doet vind ik alles best als we maar de goede kant uitgaan. Brian hoest ´s morgens heel veel en natuurlijk heb ik daarover mijn bezorgdheid geuit, vooral omdat hij een uitgebreide medische geschiedenis heeft. Als ik kapitale blunders in mijn Engels maak, krijg ik wat bijles van Brian.

Ondertussen heb ik Diego Cruz aan de lijn gehad. De 25e ´s avonds staat zijn vrouw buiten de zaal in Madrid met een ticket op me te wachten. Na afloop ga ik met hun mee naar huis. Dat schijnt maar een km of 80 te zijn. Zij brengen me de 26e weer terug naar Madrid. Dan ga ik bij Auxi op bezoek. De 27e wil ik naar huis vliegen. Dat moet ik nog ff regelen. Dan ga ik ook een kortingskaart regelen voor de trein. Als  je hier 60 bent reis je bijna voor niks. Daar ga ik dus gebruik van maken. De 23e zit ik de hele dag in de trein naar Madrid toe. De 22e wil ik naar Muxia met de bus en niet met de benenwagen. Ik wil ook nog een nieuwe spijkerbroek kopen. Ik ben mijn loopbroeken nu wel zat. Ik ga ook een cadeautje regelen voor de baby van Auxi.

xxxxrob